A young girl and a woman are smiling and posing for a selfie outdoors on a sunny day. The girl has long, light brown hair and is wearing a white shirt with ruffle details, while the woman has shoulder-length reddish-brown hair, a patterned headband, and is wearing a white sleeveless top with a necklace. They are close together, with trees and signs in the background.

De oorsprong van elannaskye

aka The Manifested Self

Ik was niet altijd haar. De vrouw achter The Manifested Self — die spreekt over transformatie, over kracht, over magie in het alledaagse — was ooit verdwaald in de storm. Niet elk verhaal begint met een plan. Sommige beginnen met hartzeer. Met angst. Met de wanhoop om íéts te voelen dat niet voelt als leegte of verlies.

Ik ben geen coach. Geen goeroe. En ik ben hier niet om jou te vertellen hoe je moet leven. Ik ben een vrouw. Een moeder. Iemand die meer dan eens op de bodem heeft gelegen, en telkens weer moest kiezen: breek ik, of bouw ik opnieuw?

Elannaskye is niet geboren uit een vision board of een perfect vijfjarenplan. Het is geboren uit overleven. En later — uit het besef dat ik hier niet ben om te blijven vechten, maar om vrij te leven. Niet om kleiner te maken wat ik voel of weet, maar om het te gebruiken. Voor mezelf. En nu ook voor jou.

Het begon allemaal met een Google-zoekopdracht

In 2013, gebroken van verdriet en wanhopig, typte ik in Google: “Hoe krijg je je ex terug.” Wat ik vond, was geen liefdesadvies — het was de wereld van manifestatie. De Wet van Aantrekking. Visualisatie. Energie. Dingen die ik op dat moment totaal niet begreep, maar iets in mij besloot erin te duiken. Ik had niets meer te verliezen.

Binnen een week waren we weer samen. Maar terugkijkend weet ik: het ging nooit echt om die man. Het ging om de vonk. Dat eerste moment waarop ik voelde hoe krachtig onze geest en energie écht zijn. Het was geen toeval. Het was een ontwaken. En dat ene besef zou mijn hele pad veranderen.

Een Diepere Ontwaking

Jaren later, terwijl ik werkte bij een tandartspraktijk, gebeurde er iets onverwachts. Mijn werkgever stelde me voor aan namen zoals Abraham Hicks, Napoleon Hill, Neville Goddard en Alan Watts. Iets klikte. Ik raakte gefascineerd en begon alles te verslinden wat ik kon vinden over mindset, energie, manifestatie en metafysica. Niet omdat het trendy was, maar omdat er diep vanbinnen een weten zat: dit kan niet alles zijn. Er móét meer zijn dan alleen maar overleven. Meer dan jezelf kapot maken op werk dat je uitzuigt. Meer dan leven in een permanente staat van angst.

A woman and a young girl sitting close together, smiling for a selfie. The girl is wearing a fluffy white hat that resembles bear ears, and the woman has gold hoop earrings and a necklace. They are indoors with warm lighting and a near plant in the background.

Ik kwam erachter dat ik zwanger was — en de man met wie ik acht jaar had samengeleefd, liep weg. Geen thuis. Geen spaargeld. Geen vangnet. Alleen ik, mijn ongeboren dochter, en een matras in de logeerkamer van mijn moeder.

Alles had kunnen instorten. Maar deze keer gebeurde dat niet.
Want ik had iets wat ik eerder nooit écht had gebruikt: mijn eigen tools. Mijn eigen werk. Jaren aan kennis, notities, inzichten — die nu opeens mijn reddingsboei werden.

Dus ik werd serieus. Niet “hoog in m’n energie.” Serieus.
Ik opende mijn dagboeken. Mijn oefeningen. Mijn schaduwwerk. Mijn ademwerk. Mijn rituelen. Alles wat ik ooit had opgeschreven, half geprobeerd, half geloofd — ik begon het te léven. Wanhopig. Radicaal eerlijk. Alles of niets.

En de verandering? Die kwam sneller dan ik had durven hopen.
Ik visualiseerde elke dag — niet met glitter en hoop, maar met discipline.
Ik reguleerde mijn zenuwstelsel.
Ik brak door oude overtuigingen.
Ik kwam op een niveau van alignment dat ik nog nooit had gevoeld.

Vier weken voor mijn uitgerekende datum kwam het huis dat ik in mijn visie had gezien. Precies dát huis. We waren klaar met de renovaties de dag voordat ze werd geboren. En de volgende dag liep ik, met mijn pasgeboren baby op mijn borst, door de voordeur van het leven dat ik van binnenuit had gebouwd — zonder geld, zonder partner, zonder veiligheid… behalve die in mijzelf.

Dat was geen geluk. Geen toeval. Geen magie.
Dat was ik — eindelijk gebruikmakend van wat ik wíst.
Dat was alignment, gedragen door actie.
En dat was het moment waarop Money Block Rehab werd geboren.

Toen Alles Veranderde

A woman smiling and holding a young girl who is laughing, both indoors.

Toen kwam het geldwerk

Schaarste zat vanaf dag één in mij ingebakken. Geld stond gelijk aan angst, stress en overleven. En een tijd lang accepteerde ik dat als normaal — tot ik alleenstaande moeder werd. Toen veranderde alles. Want er was geen manier in de wereld dat ik mijn dochter ging opvoeden in tekort. Geen sprake van dat ‘net genoeg’ ons eindstation zou worden.

Dus zodra ik mijn ritme vond als nieuwe moeder, ging ik terug aan het werk. Niet naar kantoor — maar naar het échte werk. Het diepe, innerlijke gedoe. Ik dook opnieuw de heling in die ik jaren eerder was begonnen. Ik herstartte mijn eigen Geld-Rehabilitatie. En bijna meteen begonnen dingen te verschuiven.

Niet langzaam. Niet subtiel.

Drie weken nadat ik weer serieus met het werk begon, kreeg ik een aanbod voor een managementfunctie. Uit het niets. Zonder te solliciteren. Het werd me gewoon aangeboden.
€3.800 per maand. Netto.

Op dat moment werkte ik als tandartsassistent — en ik was daar verdomd goed in. Maar ik had niet om meer gevraagd. Ik had mezelf geheeld, en het geld kwam in lijn met wie ik aan het worden was.

Soms assisteerde ik nog, en patiënten — volslagen vreemden — begonnen me €100 fooi te geven. Zonder verklaring. Alleen: “Er zit iets in jou.”
En nee, dat is niet normaal in een tandartspraktijk. Maar het gebeurde. Herhaaldelijk.

Geld begon op manieren te verschijnen die geen logica kenden — omdat ik eindelijk geloofde dat ik het waard was om te ontvangen.

Dit was geen magie.
Dit was afstemming.
Dit was heling.
Dit was ik, die weigerde te blijven hangen in het verhaal dat mij ooit was opgelegd.

Geld was altijd een strijd — totdat ik besloot dat het dat niet zou zijn.

Waarom ik deze werkboeken heb gemaakt

A digital illustration of a human brain with neural connections extending outward, visualized as wires with yellow and white nodes.

Omdat ik mijn hele leven heb gevoeld dat er méér is. En niet alleen voor mij — voor ons allemaal. We zijn krachtig. Maar we zijn geconditioneerd om dat te vergeten.

Ik heb deze werkboeken gemaakt omdat ik het zat was. Zat om wéér een boek te lezen dat niks anders bood dan oppervlakkige feel-good adviezen. Zat om naar cursussen te kijken die om het échte werk heen draaien.
De meeste van die dingen? Vaag. Mooipraat. Vol glitter, nul resultaat.
En als ik nog één keer iemand hoor zeggen dat ze een “master manifester” zijn, flip ik. Want hier is de waarheid:
we zijn allemaal master manifestors — elk van ons.
Het verschil? Sommigen van ons kiezen ervoor om wakker te worden. Om het stuur terug te pakken.

Ik heb deze tools gemaakt voor jou.
Voor wie klaar is met ruis. Met halve antwoorden.
Voor wie zijn of haar kracht terug wil — en écht wil shiften.
Niet morgen. Niet ooit. Nu.

Geen fluff. Geen toneel.
Alleen tools die ik zélf gebruikte om op te staan. Om te helen.
Om te groeien. Om te bouwen.

Net als ik op de dag dat ik zei: genoeg is genoeg.

Smartphone and tablet displaying a promotional image for a program called 'Money Block Rehab' with a woman in a beige outfit and gold chain bracelets, with text about awareness and self-discovery.
Book titled "The Audacity to Want More" by Elaine Wilson leaning against a plain beige wall. The cover features a peaceful lion's face in grayscale, with bold white and black text.

Klaar om opnieuw op te bouwen vanuit het diepste dal?

Ik ben niet jouw coach. Ik ben jouw vriendin.
Een vriendin die er is geweest.
Een vrouw die een weg heeft gevonden.
En iemand die weet dat als je dit hier leest…
je ook klaar bent voor jouw transformatie.

Dus neem wat je nodig hebt.
Begin met één werkboek.
Laat je leven je aan de andere kant ontmoeten.

Heb je een vraag?


Wil je je verhaal delen? Voel je iets dat je aanspoort om contact op te nemen?
Je bent hier altijd welkom. Of het nu iets diepgaands is, een nieuwsgierige vonk, of gewoon een snelle hoi — ik hoor graag van je.
Deze ruimte is met intentie gecreëerd, en jouw stem hoort er ook bij.
Neem gerust contact op wanneer je wilt. Ik luister.